Τα σκηνικά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τις ερασιτεχνικές ομάδες, αφενός λόγω του μεγάλου κόστους που συνήθως συνεπάγονται και αφετέρου γιατί πολύ συχνά μπαίνει θέμα αποθήκευσής τους, ιδιαίτερα σε ομάδες όπως η δική μας που δεν έχουν τη δυνατότητα μόνιμων εγκαταστάσεων.
Από την αρχή θεωρήσαμε ότι το θέμα των σκηνικών είναι πολύ σοβαρό και ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται «συμβιβασμοί» και «εκπτώσεις», γιατί τα σκηνικά πρέπει να τονίζουν και να αναδεικνύουν, όταν βέβαια χρειάζεται, ένα έργο, ιδιαίτερα στις ερασιτεχνικές ομάδες,
καθώς συμβάλλουν σημαντικά στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Έτσι χωρίς να υπάρχει ένας συγκεκριμένος πυρήνας υπεύθυνος για τα σκηνικά, τον σχεδιασμό και την κατασκευή τους ανέλαβαν μέλη της ομάδας μας που είχαν και κάποια εμπειρία με τα εικαστικά, όπως ήταν η περίπτωση της Λουτσάνας Μαθιουδάκη, της Άντας Σέφερ-Σωτηροπούλου και της Ελένης Ανδρεάδη που είχαν κάνει σπουδές στις Καλές Τέχνες/Ζωγραφική.
Επιπλέον, η ομάδα μας ευτύχισε να συνεργαστεί και με αξιόλογους «επαγγελματίες» που είτε ήταν στα πρώτα τους βήματα είτε βρίσκονταν για κάποιο διάστημα στις Βρυξέλλες.
Αυτή ήταν η περίπτωση για παράδειγμα του γνωστού σκηνογράφου/ενδυματολόγου Αντώνη Δαγκλίδη, σήμερα Επίκουρου Καθηγητή Σκηνογραφίας- Ενδυματολογίας του Τμήματος Κινηματογράφου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, που την περίοδο 1983- 1987 ήταν βοηθός του σκηνογράφου Σάββα Χαρατσίδη σε διάφορες παραγωγές, μεταξύ των οποίων και ορισμένες στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1989, ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες φιλοτέχνησε τα σκηνικά και τα κοστούμια του έργου Φαύστα του Μποστ.
Μία άλλη περίπτωση ήταν η Κική Πίττα, πολύ επιτυχημένη σκηνογράφος και ενδυματολόγος στο θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση (τελευταίες της δουλειές οι τηλεοπτικές σειρές Χαιρέτα μου τον πλάτανο 2021 και Αγάπη Παράνομη-2022). Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στις Βρυξέλλες τη δεκαετία του 1990, μας τίμησε με τη συνεργασία της σε τρία έργα της κύριας σκηνής (Ο τοπικός παράγων του Π. Καγιά, Μάνα, Μητέρα, Μαμά του Γ. Διαλεγμένου και Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος του Ι. Καμπανέλλη) και ένα της παιδικής μας σκηνής (Αντζελίνα η Σταχτοπούτα της Κ. Ρουγγέρη).
Τα τελευταία χρόνια συνεργαστήκαμε με επιτυχία με τον Christian Guilmin, Βέλγο, άνθρωπο του θεάτρου (διαχειριστή αιθουσών, ενδυματολόγου και σκηνογράφου), που φιλοτέχνησε τα σκηνικά αλλά και πρωτότυπα κοστούμια πάρα πολλών έργων μας με μεγάλη επιτυχία.
