Λίγα λόγια

Στην αναζήτηση του «επόμενου» έργου πολλές φορές είχαν αναφερθεί διασκευές κλασικών έργων ξένων δραματουργών. Ο Σαίξπηρ ήταν φυσικά ένας από αυτούς. Όμως η επιθυμία να μείνουμε στο ελληνικό ρεπερτόριο, αλλά και οι δυσκολίες και οι απαιτήσεις μιας κλασικής παράστασης ξεμάκραιναν κάθε φορά μια τέτοια επιλογή. Ώσπου διαβάσαμε την εισήγηση του Μπάμπη Δερμιτζάκη στο συνέδριο του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα ‘Διασκευές έργων του Σαίξπηρ για παιδιά και νέους’ (Αθήνα 15 – 17 Απριλίου 2005). Σ’αυτήν ο Δερμιτζάκης εκθειάζει τη θεατρική διασκευή του ‘Όνειρου Καλοκαιρινής Νύχτας’ από τον Γιάννη Καλατζόπουλο. Τον ‘Γιαννάκη’ Καλατζόπουλο όπως τον ξέραμε μικροί, όταν τον βλέπαμε στις ασπρόμαυρες ταινίες του ‘χρυσού’ ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960.
Το έργο αυτό λοιπόν, αν και δεν ανήκε στο αμιγώς «ελληνικό» ρεπερτόριο, είχε εντούτοις μια γνήσια «ελληνική» σφραγίδα, δηλαδή την εξαιρετική διασκευή του Γιάννη Καλατζόπουλου. Στη συνάντηση που είχαμε μαζί του μας ενθάρρυνε να ανεβάσουμε το έργο και βέβαια μας παραχώρησε εντελώς αφιλοκερδώς όλα τα δικαιώματα, χωρίς όμως δυστυχώς να μπορέσει να παρακολουθήσει την παράστασή μας.
Αυτό ήταν και το τελευταίο έργο της Ομάδας μας «και για παιδιά και με παιδιά», δηλαδή με συμμετοχή πολλών παιδιών και εφήβων σε ρόλους που όχι μόνο να τους ταιριάζουν αλλά και να παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τα ίδια και για τους θεατές.